Galatasaray’a, Türkiye Cumhuriyeti Hazinesi’nden Tanıtma Fonu’na aktarılacak parayla başarı primi verilmesine ilişkin tartışma tam bir sağırlar diyaloğuna dönüştü.

Hiçbir konuyu tartışmayı bilmediğimiz gibi, bu konuyu da doğru dürüst tartışamıyoruz. Konu hemen şu ya da bu takımın taraftarı olmaya, kıskançlık duygularına vs. indirgeniyor.
İlk günden beri profesyonel bir futbol takımının başarısının devletin kısıtlı kaynaklarıyla ödüllendirilmesindeki mantıksızlığa dikkat çekmeye çalışıyorum. Devletin görevi profesyonel futbolu yöneten beceriksiz yöneticilerin zor duruma düşürdüğü kulüpleri kurtarmak değil, sporun altyapısını hazırlamaktır. ANAP tarafından hazırlanan tasarı bir profesyonel futbol kulübüne 22 trilyona varan bir yardımın yapılmasını öngörüyor.
Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü’nün verilerine göre şu anda Türkiye’de merkezi ihale yöntemiyle yapılmakta olan 194 spor tesisi var. GSGM İl Müdürlükleri tarafından ihale edilmiş 66 tesisin de yapımı sürüyor.
Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti bu yıl bu tesislerin yapımının tamamlanması için 4,5 trilyon lira ayırdı. Yani Galatasaray’a verilmesi tasarlanan ulûfenin beşte biri kadar bir tutar. Geçen yıl söz konusu tesisler için 10 trilyon lira ayrılacağı bildirilmişti ancak 3 trilyon liralık bir ödenek çıkartılabildi. Bu yıl 12 trilyon öngörülmüştü, 4,5 trilyon ayrıldı. Yıl sonunda bu ödeneğin ne kadarının kullanılabildiğini göreceğiz.
Ayrılan bu ödeneğin her yıl en az enflasyon oranında arttırılarak sürdürüleceğini varsayarsak, söz konusu tesislerin bitim tarihi 2030 olacak. Bu 30 yılda hiçbir yeni tesisin temelinin atılmadığını varsaydığımızı da belirteyim.
Ülkemizin güneydoğusunda teröre karşı mücadele çerçevesinde spor faaliyetlerinin teşvik edilmesi de öngörülüyor. Bu amaçla Adıyaman, Batman, Bingöl, Bitlis, Diyarbakır, Elazığ, Gaziantep, Hakkari, Hatay, Kahramanmaraş, Kilis, Malatya, Mardin, Muş, Siirt, Şanlıurfa, Şırnak, Tunceli ve Van’da spor faaliyetlerinin arttırılması planlanıyor.
Bu 19 ildeki yarım kalmış tesislerin tamamlanması, sporcu ve antrenörlerin yetiştirilmeleri, karşılaşmaların finansmanı için ayrılan ödenek 1997 yılında 3 milyon doları bulmuyordu. Yani Galatasaray’a verilmesi tasarlanan paranın 12’de biri.. 1998 ve 1999 rakamları elimizde yok. Fikret Ünlü eminim bu konuda etraflı bir açıklama yapacaktır.
İtiraz ettiğim tablo budur. Bunun fanatizmle, takım tutmakla, kıskançlıkla ilgisi yok. Tekrar söylüyorum: Devletin spora ayırabileceği 35 milyon doları varsa bunun harcanacağı yer profesyonel futbol değildir.

Türkiye utanç duyuyor
İstanbul’da iki Leeds United taraftarının öldürülmesi ile ilgili olarak açılan davanın ilk duruşmasında meydana gelen olaylar, Galatasaray’a yapılacak yardım tartışmaları arasında kayboldu gitti.
İstanbul’daki duruşmaya getirilen sanıklar mahkeme kapısında birikmiş kalabalık tarafından “Türkiye sizinle gurur duyuyor” sloganları ile karşılandı.
Aynı sloganı daha önce çete davası sırasında da duymuştuk.
Bazı insanların aslında utançla kafalarını öne eğmeleri gereken durumlardan kendileri için ‘gurur’ payı çıkarmalarına bir diyeceğim yok. Ama doğrusunu isterseniz bunun ‘Türkiye sizinle gurur duyuyor’ şeklinde ifade edilmesinden hepimiz kendimize utanç payı çıkarmalıyız.
Bizler katil ruhlu insanlar değiliz. Sokak kavgalarında adam öldürmekle gururlanamayız. Cinayetlerin Türklüğün gururunu kurtarmak için işlendiği yalanına kanamayız.