Dün, Saracoğlu Stadı’nı dolduran onbinlerce seyircinin bir tek beklentisi vardı; Güzel bir futbol ve temiz bir galibiyet. Şampiyonluk iddiasını tümüyle kaybetmiş, UEFA Kupası’na katılmayı ise sadece şansa bırakmış bir takımın taraftarları zaten başka ne bekleyebilirdi ki…

Ancak Sarı-lacivertli ekip, her türlü gerilimden uzak bu maçta bile, mücadele etmeyi başaramadı, Altay gibi çok da güçlü olmayan bir rakip karşısında futbol bile oynayamadı.

Maçın ilk 10 dakikasındaki pozisyonların çokluğu kimseyi yanıltmasın. Bu, iyi futboldan değil, Altay’ın Kadıköy’e gelmiş olmasından dolayı hissettiği gerilimden kaynaklanıyordu.

Dün bir kere daha gördük ki, Fenerbahçe’nin devre arasındaki transferleri laf olsun diye yapılmış. Hele Vladimir için, bir de mafyaya para kaptıran bir yönetimin var olduğunu düşününce, insan gülmesine engel olamıyor.

Fenerbahçe’nin bu sezon oynadığı belki de en plansız oyunu izledik dün. Sahadaki oyunculara tek tek bakınca, Fenerbahçe’nin aslında bu maçı son derece rahat kazanması gerektiğini düşünebilirdik. Ancak Fenerbahçe bir takım değil. Sarı-Lacivertliler’in bir oyun düzeni bile yok. Oyuncular, sonuç almalarını sağlayacak bir plana sahip değil.

Dünkü oyundan ders çıkarması gereken tek kişi, Oğuz Çetin. Oğuz ile devam etmeyi düşünen Fenerbahçe yönetiminin de şapkayı bir kez daha önlerine koymaları lazım. Aslına bakarsanız, kişisel olarak dünkü maçın sonucundan çokta şikayetçi değilim. Altay, tuttuğum ikinci takım olarak dün hakettiği bir galibiyeti elde etti.