Babamın, Ankara’ya yaptığı bir iş gezisinin ardından Antalya’daki evimize elinde büyük bir koliyle girdiği anı dün gibi hatırlıyorum.

Doğrusunu söylemek gerekirse ondan bir futbol topu getirmesini bekliyordum.
Ama o koca kolinin içinden bir sürü kitap çıktı.
O tarihlerde ben ilkokul dördüncü sınıftaydım.
Kardeşlerimle birlikte biraz da hayal kırıklığı içinde kitapları paylaştık.
İçlerinde ne yazıyordu bilmiyorduk. Kapağındaki resim kimin hoşuna giderse kitap onun oluyordu.
Babam kitabın kapağının hemen içindeki boş kâğıda adımızı ve kitabı okuduğumuz tarihi yazmamızı da öğretmişti.
Çok geçmeden bu “tarih yazma” işi kardeşlerimle aramızda bir yarışa dönüştü.
Kimin kazandığını söylememe gerek yok aslında ama ablam kazanmıştı.
Jules Verne’in bütün eserleri ile başlayan kitap tutkum bir yıl içinde Rus klasiklerine yöneldi.
Dostoyevski, Tolstoy, Gogol en iyi “arkadaşlarım” olmuştu sanki.
Labirentte kaybolmamak
Kitaplardan bazılarını ise hiç okuyamadık.
Onlar “Türk klasikleri”ydi. Yazıldıkları dili anlayamıyorduk bir türlü..
Bu eksiğimi kapatmam için neredeyse lise sona kadar beklemem gerekti.
Milli Eğitim Bakanı yaz sonunda bu yıl eğitim müfredatında yaptıkları değişiklikleri anlatırken en çok ilgimi çeken konu “100 Temel Eser” oldu.
Listeye hızla göz attım ve rahatladım. Çoğunu, küçük bir çocukken okumuş olduğumu görüp, babamı bir kez daha rahmetle andım.
Bana sorulsaydı ve “100 kitaplık” bir liste yapmam istenseydi, listem böyle mi olurdu, kuşkuluyum.
Ama bu doğal.
Kitap okuyucularının şu ya da bu nedenle bağlandıkları, hatta âşık oldukları kitaplar vardır. Kimi zaman romanların kahramanlarına bile âşık olabilir insan.
Ve bu tanımlanamayan hisler, kitap tutkunlarının kendi özel “temel eser listelerini” oluşturmakta belirleyici olur.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın “100 Temel Eser” listesi yayımlandığı gün tüm çocukların “Yalvaç Abi”si bir öneriyle geldi.
“Bu listedeki kitapları çocukların okuyabilmelerine yardımcı olacak bir projem var” dedi.
Bir tür “yol haritası”..
100 kitabın oluşturduğu büyük labirent içinde kaybolmamayı sağlayacak, çocuklara okumaya en çok sevebilecekleri kitaptan başlamalarına olanak verecek bir yol haritası..
Kapsamını genişlettik
Milliyet’in okuyucularına armağan ettiği “100 Temel Eser” isimli kitap böyle ortaya çıktı.
Yıldız Üniversitesi Öğretim Görevlisi Hikmet Altınkaynak yönetiminde geniş bir ekip tarafından hazırlanan bu kitap, her şeyden önce çocuklara kitap okuma sevgisini aşılamayı amaçlıyor.
Ama hepsi bu kadar değil elbette.
Milli Eğitim Bakanlığı’nın listesi açıklandığı gün Milliyet muhabirleri bu kitapları satın almak için İstanbul’un büyük yayınevlerini dolaştılar.
İçlerinde 30’a yakınının baskısı yoktu. Bulabildiklerimizin bir bölümünün Türkçesini bunca yıldan sonra ben bile anlamakta güçlük çektim.
Bunun üzerine Yalvaç Ural’ın “yol haritası”nın kapsamını da geliştirmeye karar verdik.
“100 Temel Eser”de kitapların yazarlarının özgeçmişleri, liste dışındaki tüm eserleri, listeye giren kitapların konuları ve karakterleri ile ilgili kritikler yer alıyor.
Bunun yanı sıra söz konusu kitapları yayımlayan yayınevlerinin isimleri, adresleri, e – posta adresleri ve telefonları da okuyucuların kitaplara daha kolay ulaşmalarını sağlamaya yönelik olarak “100 Temel Eser”de yer alacak.
Milliyet adına böyle kapsamlı bir çalışmayı sadece öğrencilerimize ve öğretmenlerine değil, Türk edebiyat dünyasına kazandırmış olmakla gurur duyuyorum.
Emeği geçen herkese bu vesileyle teşekkür etmek istedim.