Cok istediğim halde Sezen Aksu’nun iki gecedir İstanbul’da verdiği konserlere gidemedim. Böyle kötü bir huyum var. Önceden yapılmış bir programa uymak benim için eğlence olmaktan çıkıp kâbusa dönüşebiliyor.
Ben, programa bağlanmamış eğlencelerden hoşlanıyorum. İyi bir konsere son dakikada bilet bulma olanağı da olmadığı için İstanbul’daki bütün önemli konserleri, oyunları kaçırıyorum.
Sezen’in son konserini izleyen bir arkadaşım anlattı: “Konser sırasında bir ara oturduğum yerden geriye dönüp seyircileri izledim. Neredeyse her üç, dört kişiden birinin elinde cep telefonu vardı. Kimisi mesaj yazıyor, kimisi telefonu havaya kaldırmış konsere gelemeyen birisine şarkıları dinletiyor.. Bu görüntü o kadar çok ilgimi çekti ki sonunda konseri izlemeyi bırakıp seyircileri takip etmeye başladım. Konser bitene kadar Açıkhava’daki seyircilerin çok büyük bölümü böyle yaptı.”
Kaç aşkın tanığı?
Buna hiç şaşırmadım.
Sezen Aksu’nun ilk albümünü çıkardığı 1978 yılından beri Türkiye’de yaşayıp da Sezen’in şarkılarıyla ilgili bir anısı olmayan kaç kişi vardır acaba içimizde? Sanıyorum bu sorunun yanıtı “Hiç kimse” olmalı…
Kim bilir kaç âşık sevgilisinden ayrıldıktan sonra Sezen’in şarkılarında kendisini bulup gözyaşı döktü..
Kim bilir kaç âşık “Bizim şarkımız” diye bir Sezen Aksu şarkısını diline doladı…
Kim bilir kaç aşka tanıklık etti bu şarkılar…
Hafızamı hiç zorlamıyorum bu büyüleyici şarkıları hatırlamak için..
“Kaç yıl geçti aradan ayrı ayrı” ile başlamıştık diye hatırlıyorum. Ve hiçbir zaman unutulmayacak “Kaybolan Yıllar” ile..
“Dönüşü yok beraberce karar verdik ayrılmaya/alışmalı arkadaşça yolları ayırmaya..”
Sevdiğinden ayrı düşen kaç kişi ağladı bu şarkıyla.. “Yine de tek bir söz söylemeye bile hakkım yok” dediği halde…
Sen ağlama…
Terk edilmiş, öfkeli âşıkların şarkısı: “Kalınca sebepsiz bir başıma / Hatıralar beynimde dans ediyor / Günahlarım dizilip birbir karşıma / Sanki birer birer intikam alıyor (…) Sen de benim hatalarımdan birisin / Sen en güzel duyguların katilisin…”
“Ağlamak güzeldir, süzülürken yaşlar gözünden”i dinlerken kaç ton gözyaşı döktü bu millet?
Kaç âşık bunu “Sen ağlama / dayanamam / ağlama göz bebeğim / sana kıyamam..”la yanıtladı?
Ve Firuze.. “Acılı bir bakış, yerleşirse eğer, kirpiklerinin ucundan gözbebeğine..”
Herkesin ‘iyisi’ ayrı
Düşünüyorum da Batılı büyük şarkıcıların yaptıklarına benzer bir “Best of Sezen Aksu” albümü hazırlanacak olsa, albümün yapımcısı ne kadar titiz bir seçim yapmış da olsa eleştirilerden asla kurtulamazdı…
Ben kendi seçimlerimi yazayım, en iyisi.. Belki bir gün bunların hepsini bir “CD”ye kaydeder, günler geceler boyunca dinler, dinlerim..
Borçlu değil miyiz?
Kaybolan Yıllar, Minik Serçe, Kaç yıl geçti aradan, Ağlamak güzeldir, Sen de benim hatalarımdan birisin, Ben her bahar âşık olurum, Dilimin ucunda kelimeler, Firuze, İkinci bahar, Sen ağlama, Haydi gel benimle ol, Geri dön, Dağlar dağlar, Değer mi hiç, Ali, Sarışınım, Ada vapuru yandan çarklı, Onursuz olmasın aşk, Adı bende saklı, Kahpe kader, Keskin bıçak, Sarı odalar, Farkındayım, Şarkı söylemek lazım…
Daha bir sürü şarkı adı yazabilirim.. Ama her şeyi tadında bırakmak gerek..
Şöyle düşünüyorum: Bize bu kadar güzel duygular yaşatabilen bir sanatçıya, şükran duygularımızı ifade etmek için o hâlâ hayattayken bir şeyler yapmamız gerekmez mi?
Şu koca memleketin meydanlarında bir Sezen Aksu heykeli için yer bulmak zor mu?