Dün maçın 70.dakikasına kadar, “tarih yeniden tekerrür ediyor mu” diye düşünüyordum. Geçen sene Samsun’da, Lorant’ın ilk maçındaki gibi baskılı oynayan Fenerbahçe’nin gol atamayıp, yediği kontrataklardan kalesinde bir gol görerek maçı kaybedeceği aklımdan geçmiyordu.

Oyunun genel gidişi, tarihin yeniden tekerrür edeceğini gösteriyordu. Ortega ve Revivo gibi oyunu açacak, olmayan pozisyonlarda gol yaratacak bir oyuncunun olmaması, hiçbir taktik oyun planına sahip olmayan Fenerbahçe’nin, yediği golden sonra oyunu çeviremeyebileceğini düşündürtüyordu bana.

Ceyhun ve Yusuf’un bireysel yetenekleriyle ‘Ortega’lığa soyunmaları, ancak bunu bir türlü başaramamaları, Sarı-Lacivertli takımın maçı uzun süre mağlup götürmesine yol açtı. Bütün bir maç boyunca tek kale oynayan Fenerbahçe’nin, Samsun defansının kilidini açması için bir gole ihtiyacı vardı ve o da Ceyhun’un mükemmel şutuyla geldi. Fenerbahçe için oyunun ikinci yarıda galibiyete dönmesi, Yusuf’un çıkıp, Rapajc’ın girmesiyle gerçekleşti. Golden sonra açılan ve orta sahası zaman zaman oyundan düşen Samsunspor, Fenerbahçeli oyuncuların sevdikleri boş alanları bırakınca, goller de arka arkasına geldi.

Çok eleştirilen Washington’un oyunu değiştiren hareketleri ayrıca not edilmesi gereken bir gerçektir. Washington’un, Shorunmu’da kalan bir şutu, Serhat’a yaptığı asisti ve anlaşılamayan bir nedenle ofsayt diye iptal edilen golü, bu oyuncunun gelecekte neler yapabileceğini de gösteriyor. Sorun Washington’da değil, Fenerbahçe’nin kanatlarında. Artık Abdullah, gönderildiği sürgün cezasından geri çağrılmalı ve Fenerbahçe’nin artık boş olduğu iyice anlaşılan sol kanadına konmalı.

Tek ayağıyla sekerek oynayan Abdullah bile Fenerbahçe’nin sol kanadını mevcut oyunculardan daha çok doldurabilir diye düşünüyorum.