Fenerbahçe dün Kadıköy’de bu sezonun en istekli ve derli toplu oyununu oynadı. Bu oyunun ilk yarıda gol getirmemesinin en önemli nedeni, özellikle orta saha oyuncularının topu ayaklarında normalden biraz fazla tutmalarıydı.

Nitekim bu hastalık Rize’nin ileriye çıktığı ikinci yarıda çok sayıda ofsayt pozisyonunun doğmasına, Fenerbahçe’nin de topu kaybetmesine yol açtı. Bu golsüzlükte elbette Baliç’in psikolojik tedavi amaçlı gol arayışını da unutmamak gerek. Öyle görülüyor ki, Fenerbahçe, Mustafa Denizli’nin hep söylediği gibi zamanla daha iyi oynuyor. Dünkü rakip Rizespor, akılcı bir taktik ve dizilişte, çok koşmaya dayanan bir futbol ortaya koydu. Bu tür rakipler karşısında genellikle ne yapacağını şaşıran Fenerbahçe etkili bir presle oyunun geneline hakim olmayı da başardı.

Bu presin etkisiyle hücuma çıkmakta olan rakipten kapılan topların gol pozisyonlarına dönüşmemesi, yukarıda da söylediğim gibi oyunu ağırlaştırıcı, ayakta aşırı top tutmalardı.

Mustafa Denizli, sürprizlerinden birini ikinci yarı başlarken yaptı. Andersson’un yerine oyuna alınan Rapajc’ın girişini bir tek frikiklerden gol bulma isteğiyle açıklayabiliyorum. Nitekim ikinci devrenin daha 8’inci dakikası dolmadan Rapajc mükemmel bir frikikle Fenerbahçe’nin aradığı golü kaydetmeyi başardı.

Revivo’nun yerine Mert Meriç’in girmesinden sonra içeriye doğru çekilen Lazetiç’in patlayıcı deparlarından sonuç bekleyen Fenerbahçe, bunu maçın sonuna kadar boş yere bekledi. Bu sezon en kötü oyununu oynayan Yusuf’un yerine Ali Güneş’in girişi de oyunu hızlandırma isteğinin bir sonucuydu.

Hakem Oğuz Sarvan maçın başında aşırı sertliğe başvuran Rizeli oyunculara kart gösterme yürekliliğini gösterebilseydi eminim çok daha zevkli bir oyun izleyecektik.